- Melanie werkte jarenlang als Disney-figuur in Amerikaanse pretparken van het entertainmentconcern.
- Ze verbaasde zich over een aantal minder prettige zaken.
- In een persoonlijk verslag voor Insider vertelt ze hierover. Uit privacy-overwegingen wordt de achternaam van Melanie niet vermeld in dit artikel.
Direct nadat ik 18 werd, begon ik auditie te doen voor een baan bij één van de pretparken van Disney, omdat ik daar betaald zou worden om een beroemd figuur te spelen.
Na dertien audities waarin ik regelmatig te horen had gekregen dat ik “niet de juiste look” had, werd ik in maart 2012 aangenomen in Disneyland in Anaheim voor de rol van Drizella Tremaine, een van de stiefzusjes van Assepoester.
Later werkte ik ook bij Walt Disney World in Orlando, waar ik in december vorig jaar noodgedwongen moest vertrekken vanwege de coronapandemie.
Ondanks alle research die ik van tevoren had gedaan over werken in een Disney-park, waren er heel wat dingen die ik pas te weten kwam toen ik de baan eenmaal had.
Hoewel sommige zaken mogelijk veranderd zijn sinds mijn vertrek, zijn dit drie dingen die me het meest hebben verbaasd.
Nadat ik was aangenomen, vreesde ik steeds dat ik mijn baan op elk moment kon kwijtraken
Helaas had ik steeds het gevoel dat de rol van mijn dromen elk moment van me afgepakt zou kunnen worden. Ik was vooral bang dat ze me te oud zouden vinden om er nog uit te zien als een 16-jarige prinses uit een cartoon.
Ook waren de leden van de cast steeds bevreesd op gesprek te moeten komen voor een 'silhouet-probleem'. Dat betekent dat iemand van de Disney-leiding je gewicht problematisch vindt.
Het was ook niet ongebruikelijk om te horen dat een manager foto's had gezien van een actrice in de attractie Ariel's Grotto - waar veel karakters een zeemeerminnenstaart en een bikinitopje dragen - en had opgemerkt dat ze er te mollig uit zag. Dan mocht ze tijdelijk geen zeemeermin spelen en kreeg ze de rol pas terug als de casting had besloten dat ze weer slanker oogde.
Ik mocht ook regelmatig niet meedoen met het spelen van volledig aangeklede karakters als Pluto, vanwege de vorm van mijn schouders. Ook werd ik nerveus als ik niet in mijn paradejurkje paste.
De casting had gezegd dat ik mijn rol zo kwijt zou zijn als ik er op wat voor een manier dan ook niet goed uitzag. Dat voelde niet prettig.
Ik kon niet op een vast aantal uren rekenen, maar moest wel altijd beschikbaar zijn
Toen ik begon te werken voor Disneyland in Californië, was ik gecast voor een rol voor een tijdelijk, speciaal evenement.
Een van de belangrijkste redenen dat ik bij Walt Disney World wilde werken, was dat mijn karakter meerdere keren per dag ingezet zou worden. Daardoor dacht ik een grotere kans op een fulltime contract te hebben, in plaats van parttime of alleen seizoenswerk.
Dat bleek niet zo te zijn. Na twee jaar werken bij Disney World werd ik nog steeds gezien als seizoenswerker zonder aanvullende arbeidsvoorwaarden. Ik moest soms zes dagen per week werken, maar verdiende toch nauwelijks meer dan het minimumloon.
Soms werd ik helemaal niet ingeroosterd en moest ik hopen dat andere meisjes mij een dienst gaven, of erger nog, hopen dat ze ziek zouden worden.
Ik voelde me schuldig, maar dit was mijn enige baan, aangezien ik bang was dat ik niet meer in aanmerking zou komen voor een fulltime contract of andere rollen als ik ook iets buiten Disney zou gaan doen.
De regels om aan het werk te mogen zijn streng, tenzij het castingteam dol op je is
Disney staat bekend om de strenge eisen die het bedrijf stelt aan de karakters, maar ik heb gezien dat de regels makkelijk overboord gaan als de casting echt dol is op hoe iemand eruitziet.
Daardoor realiseerde ik me dat het lang niet altijd verdiend is dat een acteur een bepaalde rol krijgt. Acteurs die karakters spelen waarbij het gezicht belangrijk is, zoals de rollen die ik zelf ook speelde, worden vooral gekozen om hun uiterlijk.
Naar mijn mening is het auditieproces niet heel moeilijk als je door de eerste ronde komt, waarin je alleen maar stil moet staan en moet lachen. Zolang je er maar goed uitziet in je kostuum kan Disney je wel de benodigde acteervaardigheden leren.
Helaas werd ik ook vaak jaloers als het castingteam iemand anders leuker vond. Ik dacht dan vaak: 'waarom mag zij meer rollen spelen dan ik?' of 'waarom is zij uitgekozen voor de parade, terwijl ik hier langer werk?'"
Toch werken Disney-acteurs over het algemeen hard en nemen ze hun baan serieus. Het werk zelf was altijd leuk en ik was dol op de bezoekers en de rollen die ik speelde.
Maar de harde realiteit is dat de Disney-magie geen fatsoenlijk inkomen oplevert. Ik wist dat ik wat anders moest gaan doen, toen ik me realiseerde dat Disney niet net zoveel van mij hield als ik van Disney.
Melanie heeft uit privacyoverwegingen gevraagd haar achternaam niet te gebruiken. Haar volledige identiteit is wel bekend bij Insider.
Disney heeft nog niet gereageerd op een verzoek om commentaar van Insider.